top of page
Foto van schrijverAnandajay

Het onbekende ontmoeten

Dierbare vrienden,


Het woord leven is etymologisch verbonden met het woord blijven en voortbestaan, maar ook met het woord lijf, hetgeen aangeeft dat leven ook met concrete celervaring te maken heeft. Het woord open stamt van het voorzetsel op-, dat erboven of erbuiten liggend betekent. Leven in openheid gaat over het in verbinding komen en blijven met dat wat aan werkelijkheid, waarheid en tastbare feitelijkheid bovenop of buiten de gewoonte om ervaren of waargenomen wordt.


Leven in openheid is spiritueel gezien het verlangen om met het nieuwe, het onbekende en het alomvattende grotere om je heen in relatie te staan. Het verlangen om door middel van die relatie, die uitwisseling, met waarden in contact te komen, die diepgaander vervullend zijn dan de waarden, die je tot nu toe binnen je eigen bekende ervaart. Het is een verlangen dat voortkomt uit het bewustzijn dat je eigen beleving zich slechts binnen een heel klein aspect van de werkelijkheid, van het grotere geheel, afspeelt.


Het bewustzijn daarvan is een zegen voor je menselijke waarden, omdat je met het erkennen van je kleinheid en onvolledigheid je ego in zijn werkelijke waarde en potentie ziet en pas echt bereid bent om vanuit respect voor de rest van het bestaan met al die andere aspecten in relatie te gaan.


Zolang je hier niet van bewust bent, zul je de vervulling van je bestaan binnen de je bekende beperking van je zelf blijven zoeken, en het zoeken van ruimte binnen in een vernauwd aanvoelend gegeven is gedoemd om in de beklemming van frustratie te eindigen.


Een klein, met bomen bedekt eiland ligt in een turquoise meer, omgeven door bergen onder een helderblauwe hemel

Omdat je echter toch vaak binnen jezelf naar vernieuwing, levensruimte of antwoorden op je levensvragen zoekt, dus binnen de beperking waaruit ze ontstonden, nodig ik je uit om in verbinding te gaan met dat wat er verder nog is en eens even een tijdje open te blijven voor dat wat buiten het je bekende van jouw bestaan om nog meer aan werkelijkheid aanwezig en ervaarbaar is.


Je spirituele verlangen is immers een intens verlangen naar dat wat je aanvult of complementeert of je in ieder geval weer in contact brengt met de beleving van dat het leven waardevol is en dat er zo iets als essentie bestaat. Essentie als de nectar van zowel het leven als geheel waar jij deel van bent, als van de afzonderlijke en bijzondere bloem, die jij als mens bent.


Leven in openheid nodigt je uit om in relatie te gaan met dat waar je doorgaans niet mee in verbinding staat en dat is zowel het grotere om je heen als het diepere in je zelf.


Omdat je je misschien gemakkelijk verliest in de zoveel grotere ruimte om je heen, nodig ik je uit om naar het diepst van jezelf af te dalen, want die verinnerlijking is eenvoudiger en vraagt enkel je bereidheid om het daar nog onbekende te ontmoeten.


Door steeds dieper in jezelf af te dalen, kom je in steeds onbekendere en ondefinieerbaardere belevingen van je levend zijn terecht. Ik nodig je uit om dat zo onbekend en onbenoembaar te laten bestaan, maar er wel met je hele bewustzijn en je sensitief ontvankelijke lichaam voor open te blijven (leven).


Een sereen meer met stil, turquoise water weerspiegelt de omliggende bergen en een gedeeltelijk bewolkte hemel.

Want dat waar je naar verlangt, is, als je het tegenkomt, niet te pakken, maar er kan alleen maar van geproefd worden door er aan deel te nemen, er deel van te zijn, mee samen te zijn. Mag je daarom in relatie gaan met de gevoelservaringen van die diepte en daar zo open mogelijk mee samenzijn, zodat het in je plaats kan vinden en waar kan zijn. Dan zul je met alles wat je bent, ervaren hoe de inhoud van je menszijn, de inhoud van jou, aanvoelt, hoe je meest wezenlijke zijn, je Zelf, aanvoelt, hoe deze in jou aanwezige essentie aanvoelt.


Leven in openheid is het steeds weer opnieuw opengaan voor dat wat voorbij het bekende in je eigen diepte aanwezig is en dat dan met alle cellen van je lijf, met alle sensitiviteit van je bestaan en met alle verfijning van je bewustzijn, helemaal in je toe te laten en te proeven.


Je proeft de nectar van jouw zijn, de inhoud van je bestaan, de waarde van het leven dat je bent, de essentie van de aanwezigheid, die zowel in jou als in alles wat er is, leeft. Als je je zo diep opent voor de smaak en waarde van deze in jou aanwezige nectar herken je deze nectar vanzelf als de essentie van alles. De openheid voor dit essentiële in jou vloeit dan vanzelf over naar het ook in verbinding komen met de essentie van alles, met smaak van de inhoud van alles, want alles is net zo waarlijk het leven als dat jij dat bent.


Als je eenmaal voorbij bent aan dat, wat je gewoonlijk als jezelf betitelt en je je hebt geopend voor dat wat daar, erbuiten liggend of erin verscholen liggend nog naast aanwezig is, kom je pas in contact met dat wat antwoord kan geven op vragen die je hebt vanuit dat, wat je al als ontoereikend kent.


Een persoon staat op een rotsachtige top en kijkt uit over een uitgestrekt landschap van glooiende heuvels en zonovergoten bossen die door stralende, zachtgele zonnestralen worden verlicht.

Als je bereid bent de antwoorden uit deze onbekende gebieden als nieuwe gevoelswaarden te ontvangen, ga je daardoor nog dieper open en voel je de ruimte om in dat levende ervaren te blijven, zodat je tastbaar proeft wat de inhoud, diepgang en essentie daarvan is. Dan leef je in openheid, dan verblijf je in het ervaren, dan zijn je lichaams- en bewustzijnscellen in relatie met die feitelijkheid en proef je zonder te benoemen de waarde van inhoud en essentie.


De waarde van de essentie van het leven is de intrinsieke, de van binnenuit komende, wezenlijke, waarde van alles wat leeft en dus ook van jou. Het open gaan voor deze essentie in jou en van daaruit voor de essentie van alles, geeft je een immense ruimte, met daarbinnen een waardevolle omhulling en een gevoel van liefdevolle vervulling.


In die zin hoop ik dat leven in openheid en alle onderwerpen die ik in mijn werk daartoe aandraag, je diepgaand met deze waarden zullen verbinden en zodoende je levensweg in een verblijdende en verlichtende kwaliteit zullen plaatsen. Leven in openheid is het verblijdend ervaren van je bestaan vanuit een waarde- en zingevende uitwisseling met de waarheid waardoor, waarin en waaruit je bestaat. Warmhartiger kan het bestaan zich niet laten proeven.


Met bomen omzoomd pad met aan weerszijden grasvelden die naar een stenen gebouw op de achtergrond leiden, badend in de zachte gloed van een ondergaande zon.

Ten-slotte:

Vrijheid door Inzicht


Er is zoveel moois en goeds wat deze brief weer aanreikt, en toch is het belangrijk om te beseffen hoe onwetend en pril ontwikkeld we eigenlijk ook nog maar zijn. Inzichten kunnen je het gevoel geven dat ze alles doorbreken en toch blijkt dat later slechts een laagje te zijn. Daar is het niet minder waard door, maar het geeft de enorme diepgang van het bestaan aan en de immense ruimte die ons als mensen nog ter beschikking staat.


Het is zo mooi om ondanks alle inzichten, innerlijke rijkdom en contact met de nectar van bezieling te blijven beseffen dat het slechts ervaringen van deze periode zijn en dat de mens over 2000 jaar, ook op spiritueel gebied, in een heel ander vaarwater terecht zal zijn gekomen.


Geen enkel inzicht is het uiteindelijke, want de waarde van het leven is in elk moment te ontmoeten. Geen enkele waarheid is de uiteindelijke, want de waarde van het leven is in elk moment te ontmoeten. Geen enkele doorbraak is de laatste, want de waarde van het leven is in elk moment te ontmoeten.


Inzichten, waarheden en doorbraken zijn enkel bewegingen via welke je de waarheid van het leven ontmoet. Ontmoeten om het ontmoeten zelf, want wie zich aan de inzichten, waarheden en doorbraken vasthoudt, is juist de openheid om te ontmoeten kwijtgeraakt.


Een weg die door een tunnel loopt die in een rotsformatie is uitgehouwen, met groen gebladerte dat vanaf de bovenkant naar beneden hangt.

~ * ~


Nederigheid is geen gedrag,

maar een diepgaande kwaliteit van bestaan

als gevolg van bovengenoemde inzichten.


~ * ~


Dankbaarheid is geen beleefdheid,

maar een diepgaande kwaliteit van bestaan

als gevolg van het ervaren van de rijkdom die het bestaan al in zich draagt.


~ * ~


Toewijding is geen schijnheiligheid,

maar een diepgaande kwaliteit van bestaan

als gevolg van de waarde die ervaren is door te durven leven vanuit liefde.


~ * ~


Stilte is geen afgeslotenheid,

maar een diepgaande kwaliteit van bestaan

als gevolg van door lief te hebben niets buiten te sluiten.

~ * ~


Bescheidenheid is geen faalangst,

maar een diepgaande kwaliteit van bestaan

als gevolg van het je niet, op wat voor manier dan ook, neerzetten.


~ * ~


Jezelf zijn is geen presentatie van wie je bent,

maar een diepgaande kwaliteit van bestaan

als gevolg van te durven laten bloeien wat uit je innerlijk komt.


~ * ~


Innerlijke rust is geen beheersing,

maar een diepgaande kwaliteit van bestaan

als gevolg van een intiem samenzijn met je wezen.


~ * ~


Een jong hert met witte vlekken staat te midden van weelderig groen en zonlicht in een bos en kijkt naar links.

Moge deze brief je innerlijk aanraken, je met een andere laag in contact brengen, je weer met je Zijn verbinden en het gevoel geven dat liefde een levende bron van weldaad en genegenheid is die ook in jou woont en die je met anderen kunt delen, als uiting van de spirituele werkelijkheid waarin we bestaan.


Ik wens je weer een fijne periode, buig diep voor jou, voor de gehele mensheid en voor het ongelooflijke wonder achter alles, waarvan slechts zo'n heel klein tipje van de sluier is opgetild. Het is door deze summier opgetilde sluier dat ik en steeds meer mensen alleen nog maar voor het leven kunnen buigen uit dankbaarheid en ontzag en met het verlangen dat deze liefde iedereen mag gaan bereiken en als het de bedoeling is, zal ik daar graag ook mijn aandeel in bijdragen. Daarom, tot gauw!


In love and thankfulness,


Anandajay

Comments


bottom of page