De schoonheid van het menszijn ligt niet in het neerzetten van bijzondere resultaten of creatieve vertalingen maar in de naaktheid, onbeschrevenheid en openheid van de eenvoud van het er zijn. Een waarde die in iedereen al aanwezig is en vaak door alle begroeiing niet meer als bestaansgrond herkenbaar en vindbaar is. En dat terwijl er zonder die grond helemaal geen begroeiing had kunnen zijn.
Dat wat je leven geluk, vrede en liefde geeft, is niet iets wat je zou moeten kunnen, want dat zou spiritueel immoreel zijn, maar is iets dat al in iedereen aanwezig moet zijn en uiterst gemakkelijk toegankelijk zou moeten zijn.
Een spiritualiteit die niet voor elk wezen de overvloed aanreikt is niet veilig, waardig en alomvattend genoeg om voor open te gaan.
Spiritualiteit, de werkelijkheid van de heelheid van het leven, zal aan het begin van ieders ontwikkeling moeten liggen om van daaruit voor de, voor je ontwikkeling noodzakelijke, veiligheid, geborgenheid en vrijheid te kunnen zorgen en je erdoor gedragen te laten voelen.
Je kunt een hongerig mens niet zeggen dat hij pas als hij zijn doel bereikt heeft, eten krijgt. Een mens moet eerst eten en kan dan werken, waardoor zijn werk uit vreugde en tevredenheid voort kan komen.
Geluk is aan het begin nodig en niet aan het eind, zodat de vruchten van iemands handelen uit geluk in plaats van uit gemis voort kunnen komen. Te lang hebben de religies ons voorgehouden dat geluk de beloning is, waardoor ze ons hongerig en vol gemis lieten gehoorzamen en ons tot doorzettingsvermogen aanspoorden. Het wordt tijd dat we, door zelf te voelen en te ontdekken, gaan ervaren dat het omgekeerde veel meer de waarheid is die het leven ons wenst aan te reiken.
Vanuit gemis is een mens snel afhankelijk en dient zijn handelen zijn belangen, waardoor hij de vrijheid verliest om integer te kunnen zijn. Als we niet meer integer en eerlijk kunnen zijn, verliezen we de ruimte om naakt te zijn en onze eenvoud te kennen en ontberen we de vrijheid om met onze ware bestaansgrond samen te zijn.
Geluk kan daarom ook niet in iets liggen wat we nog moeten zien te krijgen, maar zal al in ons aanwezig moeten zijn. Het ermee in contact gaan zal ons ook weer zelfwaarde geven, omdat we onszelf dan weer ervaren als een heelheid, volledigheid, compleetheid.
Het is ons niet geleerd en het was ons ook niet toegestaan om de intieme relatie met ons eigen bestaan, met onszelf, met de meest kwetsbare ruimte in onszelf aan te gaan. Dat waar doorgaans angst voor is, blijkt de ingang naar het meest waardevolle te zijn. Onze behoefte aan liefde of hoe je dat ook maar noemt, is geen onbehoorlijke ego-neiging, maar een gezonde honger naar geluk en het van daaruit vrij kunnen leven.
Het is een behoeftigheid die nooit over zal gaan, want wie haar niet meer voelt is los van het geheel komen te staan, verdwijnt in zijn ego of arrogantie en voelt zich niet meer verbonden met het grotere geheel waar hij of zij deel van uitmaakt en onderdeel van wenst te zijn: het leven.
Afhankelijkheid is niet altijd vernauwend, want juist het onderdeel zijn van het leven als een kosmisch geheel maakt dat je erdoor gedragen, erop vertrouwend en, door de relatie ermee, erdoor gevoed wordt met liefde. Daardoor ben je krachtig en vrij om te groeien, te rijpen, te ontwikkelen, te ontvouwen en zo de levende creatie van het leven te beleven, vanuit een gedragen geborgenheid door de grond van je bestaan: het zijn.
Als de creatie van het levende leven, dat door jou en alle levende wezens heen plaatsvindt, vanuit vrijheid beleefd kan worden, herken je in elke verandering en mutatie het tot uitdrukking komen van een allesomvattende en louter gevende waarde: liefde
Moge je daarom de relatie met het wezenlijke in jou aangaan om eindelijk je bron van essentiële levenskwaliteit te vinden, te voelen en, door ervan te drinken, toe te laten.
Moge alles wat ik je daarvoor aanreik je ondersteunen om ook in The Light of Being, in de waarde van het zijnslicht, in contact met de zijnsbron te gaan leven, zodat geluk, waardigheid en genegenheid de eerste smaken zijn van de nectar van je eigenheid: jouw eigen ingang tot de wezenlijkheid in jou.
Er is nog zoveel moois te delen en nog zoveel waarde te ontdekken, maar eerst wens ik jullie een fijne zomer en we zien elkaar weer in september. Heb een fijne tijd, hoe het ook moge gaan. Door zelf je dierbaarste vriend te zijn, ben je dat ook voor anderen.