Het is nacht

Het is nacht.

De wereld is gaan slapen


en geleidelijk komt de liefdesstroom,


die door mij heen naar de wereld stroomt,


steeds dichter bij mij


om alleen nog in mij te stromen.

Zij stroomt nu volledig vanuit mij,


door mij en in mij.


Ik word door haar verzorgd.


Ik word door haar gestreeld.


Ik ben met mijn diepste essentie,


met mijzelf.

Er is volledige ruimte voor mij,


voor de stroom, 


voor de liefde


en voor het leven.

De vrijheid en de rijkdom


van het ermee zijn, 


laten me gaan zitten.

Het leven om me heen rust even uit


en ik neem een bad


in de liefde van het bestaan.

Deze tijd in de nacht


is zo bijzonder.


Ik voel zoveel liefde


voor deze tijd


met mezelf en het leven.

De verstilling


door het stromen van de liefde in mij


wordt alsmaar intenser.

De stilte duurt en duurt.


Slaap maar even,


lieve wereld.


Rust maar uit


van al je kramp.

Dan neem ik in stilte


mijn liefdesbad.


Dan geniet ik


van het alleen zijn in de nacht.

Op mezelf, met mezelf, in mezelf.


Met mijn Zelf.


Waar de liefde liefde ontmoet


en ik het midden ben


van de zin van het bestaan.

Mag ik jullie

uitnodigen om ook te mediteren


en met me mee te drinken


uit deze barmhartige Bron


van wezenlijke echtheid van het Bestaan.

Ik gun het jullie en de wereld zo diep


om ook door die kwaliteit


gewekt, gevoed en geïnspireerd te worden


en daardoor weer verbonden te zijn


met de onbeschrijflijke waarheid


van dit ‘alle opvattingen overstijgende’ Leven. Om shanti, shanti, shanti om



In love,



Anandajay