Ervaren en lijden

Ervaren is een woord dat vaak gebruikt wordt en waarbij het verhelderend kan zijn om even stil te staan bij dat het eigenlijk betekent dat je door je heen laat ‘varen’ wat ‘er’ is, zodat je het kunt ondergaan. Je kunt immers alleen maar iets ondergaan, iets proefondervindelijk leren kennen, als je je onderdompelt in dat wat er gebeurt, in dat wat er plaatsvindt. Zou je in plaats van erin ondergedompeld te zijn erboven blijven staan, dan zul je de leiding nemen en bepalend zijn. Het is juist dit bepalend zijn, dat je hard en onbuigzaam houdt en zo voorkomt dat je het leven, jezelf of een bepaald vraagstuk werkelijk leert kennen. Als je iets ondergaat, betekent dat, dat je je ego wat terughoudt, zodat het niet sterker wordt dan dat wat er plaatsvindt en dat je dus niet in-grijpt in wat er gebeurt, wat aan de beurt is.

Ervaren en ondergaan zijn zeer diepgaande en spirituele menselijke belevingen, maar ze zijn zeldzaam geworden. Over het algemeen geef je je energie veel gemakkelijker aan de kracht van het bepalen, sturen en regelen dan aan het openstaan en ervaren van dat wat er plaatsvindt. Het nu eens niet bepalend zijn en heel vrij door je heen laten varen wat er plaatsvindt, vraagt een immense verzachting van je ego. De meeste mensen zijn daar niet zo vertrouwd mee en zien dat zelfs als zwakte, maar wie, vanuit een spiritueel wakker zijn, bereid is om eens even niet bepalend te zijn, komt daardoor in een soort meditatieve openheid terecht.

Als je bewust ruimte geeft aan het ervaren, laat je het leven vrijelijk plaatsvinden in de ruimte van je bestaan. Je stelt daarmee als het ware je aanwezigheid en je bestaan ter beschikking van het leven dat dan de vrijheid krijgt om zich daarin te ontvouwen. Naast dat je ego daar zo door verzacht, toon je op die manier ook een groot respect voor het leven, want dat wat je ruimte geeft, heb je op die manier als het ware lief. Je bent dan niet meer bang voor het leven, maar je geeft het de ruimte zich vrij te ontplooien en zodoende zijn invloed op jou te hebben. Je leeft dan vanuit een vrije relatie met het leven als met een waardevolle partner, die je even de vrijheid geeft om bij jou helemaal zichzelf te zijn.

Van zo’n relatie, vanuit zo’n respectvol gevoel vol van interactie en openheid, gaat een bijzonder liefdevol gevoel uit. Het getuigt van liefde voor het leven, omdat het leven even mag zijn hoe en wat het is en waarin jij bereid bent om te ontvangen wat het je wenst te geven of te zeggen. Het leven mag dan plaatsvinden zonder dat jij de baas hoeft te blijven, waardoor je in de gelegenheid komt om te voelen hoe bijzonder het is om je bestaan aan het leven aan te bieden. In feite zeg je dan: Liefdevol leven, kom maar en vaar maar met dat wat je bent door mij heen en vind maar vrijelijk in mij, door mij heen en om mij heen plaats.

Het is natuurlijk pas een echt laten plaatsvinden, als je er zelf ook helemaal voelend en bewust bij en in aanwezig bent. Er-varen, het door je heen laten ‘varen’ wat ‘er’ is, maakt je, als je het met een open bewustzijn en verlangend om te ontmoeten aanneemt, tot de geliefde van het leven. Dit ervaren is dus heel iets anders dan het lijdend gebukt gaan onder het leven, omdat je het gevoel had dat je je vanwege haar overwicht aan haar moest onderwerpen.

Als je lijdend bent, onderga je dat wat gebeurt gedwongen en passief, zonder bereidheid tot een voelende relatie ermee. Dan ben je ver verwijderd van je bereidheid om een bewuste relatie met het leven aan te gaan en je in contact te laten brengen met de meditatieve schoonheid, die daar dan als vanzelf uit voortkomt. Als je lijdend bent, laat je niet ‘varen’ wat ‘er’ is, maar ‘vaar’ je sentimenteel mee met het voor jouw gevoel onprettige ‘wat er is’. Als je lijdend bent, ben je niet de bewuste ontvanger ‘onder’ hoe het leven ‘gaat’ maar ‘ga’ je eerder door haar kracht ten ‘onder’.

Ervaren is de bewust voelende openheid waarin je dat wat er op een bepaald moment plaatsvindt zo waar mogelijk door je heen laat varen, zodat je het van zeer nabij meemaakt, voelt en proeft. Zo leer je, vanuit respect voor het levende leven en voor het gevoelige en intelligente wezen dat je bent, zo optimaal mogelijk te verstaan wat er gebeurt. Ervaren is de meest open ruimte om iets te ontmoeten en daarmee ook de diepgang, van zowel datgene wat gebeurt als van jou als open aanwezigheid, te leren kennen.

Als je lijdend bent, heb je je, omdat je dat wat op dat moment door je heen vaart niet wenst, uit die open ontmoetingsruimte teruggetrokken binnen de muren van je ego. Als je lijdend bent, kun je enerzijds geen helderheid krijgen over hoe te handelen, omdat je dat wat door jou heen vaart niet wilt kennen en anderzijds kom je niet in contact met je ziel of wezen, omdat je ego niet verzacht. Als je lijdend bent, vergrendel je je voor de voeding die je eigenlijk wenst. Je wenst immers te weten wat je uit je lijden kan bevrijden en wat de waarde van het leven en jezelf eigenlijk zijn.

Beide antwoorden kunnen je juist alleen maar door het ervaren gegeven worden. Ervaren is immers je bereidheid om bewust open te staan voor zowel de waarheid van wat er op dat moment door je heen vaart als voor de waarheid van wat jij bent als je ego is verzacht en je de sfeer kunt proeven van de wezenlijkheid die dan vrijkomt.

Als je als lijdende inziet dat je zelf je verlangen naar hulp blokkeert door in zelfmedelijden onderworpen te blijven aan de kracht van het leven, als je als lijdende inziet, dat je vrij bent om opnieuw de relatie met dat wat is aan te gaan en dat juist die bereidheid jouw kracht weer genereert, dan ontstaat er weer een voorzichtig respect voor het leven en je mens zijn. Dan kan er weer uitwisseling plaatsvinden en is er weer de wens om die uitwisseling te ervaren en eruit te leren. Dit voorzichtige respect kan dan weer uitgroeien tot oprechte liefde, waaruit vanzelf de schoonheid van meditatie ontstaat.

In die meditatieve openheid is alle lijden verdwenen en voel je bij alles wat ‘er’ door je heen ‘vaart’ de diepgang en waarde van de schepping, de waarde van het leven als jouw ontwikkelingsweg en de waarde van het wezenlijke in je, dat door de verzachting van het zich openende ego, steeds vrijer naar buiten zal stralen en door jou als je ziel herkend kan worden.

Je bent het levende leven

Aan het einde van deze brief zou ik jullie nog graag even willen uitnodigen om met me te doorvoelen dat het leven niet alleen maar uit de omstandigheden bestaat, maar dat jij zelf het levende leven bent.

Het zou jammer zijn als het leven, ook het spiritueel uitziende leven, onbewust gereduceerd zou worden tot het verloop van een reeks van omstandigheden. Dan wordt het net als televisie kijken. Dan is er alleen maar aandacht voor de sensaties van de bewegende omstandigheden en is er geen aandacht voor degene die het ziet, die het beleeft. Zonder degene die het beleeft, bestaan de omstandigheden niet eens. Als levenservaring slechts het meegaan op de golven van de omstandigheden is, laat je de essentie, de ervaringsruimte zelf, helemaal in het donker liggen.

Onlangs hebben we samen doorvoeld hoe mooi het is dat je door het voelen van werkelijke verbondenheid ook je zelf weer voelt. We hebben doorvoeld dat je je in werkelijke verbinding niet op de ander richt, maar dat die verbinding tussen jullie in ligt en beide polen ervan in het licht plaatst. Ook daardoor wordt duidelijk dat het niet alleen om de omstandigheden gaat, maar dat jij, degene die dit alles beleeft, die de verbondenheid beleeft en er een deel van is, het waardevolste deel van dat alles bent.

Jij bent de levensruimte, de ervaringsruimte, waarin alles ervaren wordt, gekend wordt, ontmoet wordt. Wat de omstandigheden ook zijn of waar je ook mee verbonden bent, de levende ervaringsruimte die jij bent, blijft enorm groot, ruim en rijk, als je haar de ruimte geeft om open te zijn voor wat je ervaart.

Het levende leven dat jij bent, is zoveel groter dan de omstandigheid die alsmaar verandert. De ervaringsruimte van jouw ‘er zijn’ is zoveel groter dan de ervaring die er doorheen beweegt. Je bezielde levenswaarde is zoveel groter dan de vorm waarin elk ‘nu’ slechts even duurt. Juist in onprettige omstandigheden geeft die grootsheid van je zijn en ervaren, je de kracht, volheid en waarde om te ervaren dat ze veel essentiëler en fundamenteler is dan de voorbijtrekkende omstandigheid.

Leven is geen televisie kijken of toerist zijn op je eigen planeet, maar is het ervaren van waarde, diepgang en bezieling als gevolg van dat ervaringen je verbinden met degene die ervaart. Een ervaren dat je verbindt met 'jij' als de bron en essentie van je bestaan, dat je verbindt met je wezen of je zelf als de bron van de liefdevolle waarheid, die Leven heet. Laat daarom je leven niet zomaar gereduceerd worden tot het jongleren, vermijden of opzoeken van omstandigheden, maar besef dat deze er zijn om jou bewust te laten worden van je zelf.

Juist in een echte verbinding word je je bewust dat jij een belangrijk deel van die verbinding bent. Dat jij deelnemer aan die verbinding bent en dat een ware verbinding je juist jezelf laat ervaren. Jij als een enorme levensvolle waarheid die het leven en zichzelf kan ervaren van essentie tot oppervlakte.

Als je echter het beleven van de oppervlakte tot het belangrijkste maakt door er, vaak onbewust, in meegesleept te worden. verlies je de verbinding met het ervaren van je zelf en van het liefdevolle levende leven dat je bent. Dan kun je de diepere betekenis van je menszijn, het leven en zijn essentie niet leren kennen, niet ontmoeten en denk je al snel, zoals zovelen, dat het leven niets anders is dan de kunst van het jongleren met omstandigheden.

Het is daarom dat ik je mijn verbondenheid aanbied. Dat ik je mijn spirituele vriendschap aanbied. Dat ik je mijn innerlijke waarden aanbied. Dat ik je steeds weer uitnodig om deel te nemen aan het leven dat JIJ bent.

Ik wens jullie een mooie tijd in deze tot bezinning uitnodigende maanden van de wintertijd en moge de zon vanaf eind december ook in jou weer aan haar opgaande beweging beginnen, zodat het licht van het zijn je weer kan laten zien en ervaren dat het leven enkel bedoeld is om het te ontvangen, in je waar te laten zijn en zo de essentie ervan terug te vinden, met het wezenlijke van je 'er zijn' in contact te komen en weer in je ware waarde thuis te komen.

---

De eerste tekst komt uit: Bezieling door Inzicht - 200 levensthema's voor innerlijke groei, thema: 155. Ervaren en lijden.

---

Anandajay (vertaald: ‘zegening vanuit het hart’) wijdt zich meer dan 50 jaar aan het integreren van de spirituele essentie in de dagelijkse leefwijze. Hij ontwikkelde daartoe 12 werkvormen, zo'n 50 muziekalbums (mantra’s, puja’s en raga’s) en een twintigtal boeken om de zingevende en gelukkigmakende waarde van de natuurlijke basis van je bestaan, je spirituele echtheid, dichterbij te brengen, zodat die ook jouw lichtende, spirituele leidraad in je leven kan zijn. Hij vat de kernwaarde van zijn werk samen onder de naam: The Light of Being.