Dierbare vrienden,
Leven betekent veranderen, dat laat elk voorjaar ons weer zien, want het is een ongelooflijke transformatie, die ook dit jaar weer heeft plaatsgevonden.
Veranderen is natuurlijk. In deze gebieden van de aarde krijgen we dat door alle seizoenen heen heel duidelijk elk jaar voorgehouden.
Wij zijn ook natuur en daarom veranderen wij ook constant. We merken dat aan onze gezondheid of het ouder worden en we merken dat aan het veranderen van onze interesses of aan het milder worden in onze meningen.
Zo hoort dat ook, want dat is rijping en naast dat rijping betekent, dat je jaren verstrijken, betekent het ook dat je de aarde en het menszijn beter leert kennen en je er meer in thuis mag gaan voelen.
Toch is dat voor velen niet zo vanzelfsprekend, want het je thuis gaan voelen in je menszijn op aarde voelt tegengesteld aan het dichter bij de eindigheid van datzelfde leven komen. Het voorjaar is immers voorbestemd om in de winter te eindigen.
Maar wees niet bang voor je gehechtheid aan het leven of voor de onthechtingspijn, die het einde met zich meebrengt, want het leven geeft je genoeg tijd om daarvan los te weken, als je daar tenminste toe bereid bent en als dat nodig is. Het zou toch jammer zijn als de appel niet zou durven rijpen, uit angst om dan van de boom te moeten vallen.
Veranderen is natuurlijk en niet tegen te houden. Dit veranderen is speciaal voor ons gemaakt om ons te helpen ons niet aan onze tijdelijke menselijke identiteiten te hechten, maar dieper te voelen naar dat wat, ondanks al het veranderen, steeds aanwezig blijft.
Hoe dankbaar zouden we voor de dood zijn, als we zouden ervaren dat die ons alleen maar helpt om met de ware betekenis en inhoud van het leven in contact te komen en weer met de essentie verbonden te raken.
Als de dood niet zou bestaan, zouden mensen zich nog meer aan hun identiteit vastklampen en zich daardoor nog minder openen voor hun bezieling of de spirituele waarde van het leven en de oorsprong daarvan.
Constante verandering is een zegen. Constante verandering is een vorm van genade. Constante verandering is als de adem, die ons deze wijsheid honderden malen per dag aan den lijve laat ervaren, want zonder alles weer te laten gaan, kun je immers niet opnieuw inademenen, kun je niet opnieuw deelnemen, niet vernieuwd worden en levend blijven.
In een wereld waarin alles alleen maar verandert, is het zwaar om je tegen veranderingen te verzetten en toch is dat wat veel mensen doen. Ze verzetten zich niet zozeer bewust tegen verandering, maar ze houden zich vast aan wat ze kennen, geloven, als zichzelf beschouwen of aan wat ze gewend zijn. Als de appel zich vasthoudt aan zijn geloof bloesem te zijn, wordt het nooit de vrucht die appel heet. Als wij de zon vastpinnen op haar gele kleur, kan ze nooit rood ondergaan.
Alles is constant in verandering, maar de mens zoekt zekerheid in het vaste. Dat is een onmogelijke en daardoor uitputtende situatie, die daardoor alleen maar nog meer oppervlakkigheid en de bijbehorende angst voortbrengt.
Als mensen de pijn van deze uitzichtsloosheid ervaren, geven ze aan dat het tijd is voor verandering, dat het tijd is om te ontwaken uit de gewoonten van het vasthouden, het tegenhouden en het opeisen van het bekende.
Dat wil echter nog lang niet zeggen dat men bereid is veranderingen toe te laten. Integendeel. De meeste mensen willen die veranderingen zelf gaan bepalen en begeleiden. Ze willen meester worden of blijven over de veranderingen en zelf bepalen hoe en waar ze naar toe willen veranderen.
Het enige wat daardoor dan niet verandert, is dat zij nog steeds zelf het heft in handen willen houden. Voorheen wilden ze zich vasthouden aan het bekende, nu willen ze zich vasthouden aan het heft, maar dat heft Ãs het bekende.
Willen veranderen is iets heel anders dan dat we bereid zijn om tot in de diepte van onszelf te voelen, waardoor veranderingen ontstaan, die ons helpen om tot onze essentie te komen.
Willen veranderen is een daad van het ego, dat zelf wil bepalen hoe alles dient te veranderen in de richting van zijn vooropgezette doel, terwijl het spirituele veranderen er alleen maar is om ons los te maken van onze identificaties, zodat we vanuit openheid de wezenlijke grond onder alle oppervlakte ontdekken.
Het bewust jezelf willen veranderen, is dan ook zeer moeizaam en eigenlijk onmogelijk. Hoeveel pogingen je ook al hebt gedaan en wat er ook al allemaal qua vorm anders is geworden, door al dat geprobeer is er één belangrijk iets niet veranderd en dat is dat het ego, dat waar jij je mee identificeert, wat jij als jezelf beschouwt, nog steeds volledig de baas, de autoriteit, de spil is gebleven.
Als er werkelijk iets zou mogen veranderen, is het, dat je het levende leven door haar te ervaren, meer de ruimte geeft om veranderingen in je waar te laten worden.
Bewust proberen anders met de dingen om te gaan, aan jezelf werken en jezelf veranderen, zijn onmogelijke opgaven, want nog steeds is het ego en niet het levende leven de architect.
Er is maar een grote verandering nodig en echt en dat is dat jij zo diep in contact gaat met alles in het leven, dat je er zo door aangeraakt (niet meegesleept) wordt, dat er door die relatie en ontmoeting zoveel energie en liefde in je vrijkomen, dat dat de veranderingen veroorzaakt.
Dat gebeurt niet als je er naast gaat staan en zegt: "nou doe dan maar", want dan staat het ik erbuiten en komt de aanraking juist niet in contact met dat aspect wat het werkelijk veranderen tegenhoudt.
Daar waar jij je geheel, zonder vast te houden, opent voor de ontmoetingen met de ervaarbare werkelijkheid, zul je sensitief voelend aanwezig zijn, omdat dat de enige kracht is die overblijft.
Deze sensitieve aanwezigheid geeft je de zeer waakzame energie, die je nodig hebt om de aanrakingen aan te gaan en er niet in op of onder te gaan. . Deze gevoeligheid zorgt dat je, opnieuw, zonder concepten en houvast, eindelijk ervaart wat alles werkelijk is. Door die aanrakingen ontstaan inzichten, die je illusies doorbreken, die je wakker maken en die je misschien wel laten schrikken, maar dat brengt alleen nog maar meer van die noodzakelijke energie voort.
Als je dit open voelen bent aangegaan vanuit het verlangen het echte, het bezielde te ontmoeten, dan zullen zulke ontmoetingen met heel veel liefde en mededogen gepaard gaan. De ontstane levensenergie en de ervaarbare liefde zullen jou dan veranderen.
Ze zullen je veranderen, maar nu niet in de richting die jij wenste of bedacht had, maar weg van je illusies en identificaties en in de richting van het echte en wezenlijke.
Je kent dan misschien je vertrouwde weg niet meer, maar dat is niet belangrijk, want dat zou weer het vasthouden aan het bekende zijn. Kijk zonodig over twee jaar, nadat inzicht en liefde je hebben veranderd, nog maar eens naar waar je ergens bent.
Je weet, ik schrijf deze brief als je vriend. Een vriend die betrokken is bij je moeite en bij de zegeningen die jij als mens doorleeft. Ik nodig je uit het onderscheid te voelen tussen het -willen veranderen- en het je op een natuurlijke manier -laten veranderen- als gevolg van inzicht in en liefde voor het wezenlijke.
Door zo direct te leven aan de oevers van de rivier van liefde en het zo direct verwarmd te worden door de zon van inzicht, ontstaan er hele andere veranderingen, dan die jij kunt bedenken.
De grootste is echter dat je geen architect meer bent en hoeft te zijn, maar dat je je door aanrakingen geleid laat worden naar dat wat echt is.
Ik ben er om je steeds weer voor die openheid uit te nodigen en jij bent er, omdat het jouw diepste wens is om echt vrede te vinden. Samen kunnen we getuige zijn van hoe, in zo’n diepe openheid en los van vasthoudendheid, zich in ons hele andere veranderingen voltrekken, die ons onophoudelijk tot in het wezenlijke wensen te brengen.
Als we al deze van binnenuit plaatsvindende veranderingen toestaan, evolueren we als vanzelf naar het wezenlijke en heeft de dood zijn werk gedaan, namelijk ons vanuit de pijn van het vergankelijke de moed gegeven om ons te openen voor de veranderingsprocessen vanuit inzicht en liefde.
Verandering is echt een zegen!


Ten-slotte
Tja, eigenlijk is er geen tenslotte oftewel er is elk moment een tenslotte. Het mooie van veranderingen van binnenuit plaats te laten vinden, is dat alles zo in een stroming komt en er niet meer gedirigeerd hoeft te worden, waardoor er een enorme stilte valt, die van binnen zo ontzettend groots en weids voelt.
De onvermijdelijke drukte van de oppervlakte is dan geheel niet storend, waardoor er ook geen energie meer gaat naar het reageren op of het harmoniseren van die oppervlakte.
Het is als de schoonheid van een onderwaterlandschap, waardoor de golven aan de oppervlakte niet meer aan de orde zijn. Het is als het in meditatie zijn, waardoor de belevingen van allerlei sociale bewegingen er even niet meer toe doen.
Als alles de gehele tijd van binnenuit mag veranderen, kom ik in een stille alerte aanwezigheid. Dan ben ik zeer sensitief en wakker voelend en helemaal open voor het licht dat van binnenuit komt, zodat ik dat wat zich daar openbaart ook echt ontmoet,
Dan ben ik door de afwezigheid van mijn ego zacht en liefdevol en laat ik mij volledig door dat wat daar ontmoet wordt, beïnvloeden en helen. Dan huil ik innerlijk de tranen van aanrakend geluk, omdat dit zoveel verder reikt dan wat ik in de oppervlakte lijk. Dan voel ik me zo door het wezenlijke gesteund en opgenomen, dat ik weet dat ik daar na mijn dood naar toe zal gaan.
Als er iets in het leven is dat mij en jullie de moed zal geven om de diepten van het leven en het menszijn te ontdekken en te ervaren, dan is dat, dat je door zo open voor de schepping te zijn en de waarde die daar aanwezig is te voelen, de angst voor de dood verliest en je elke verandering verlangend en liefdevol verwelkomt, omdat ze je in deze stille, krachtige en liefdevolle echtheid van het bestaan brengt.
Mogen daarom alle handreikingen die ik jullie geef ertoe bijdragen dat jullie je dieper durven te openen, dat jullie van binnenuit veranderingen durven te laten plaatsvinden en dat jullie dit geluk meer en meer met mij delen.
We zullen dan van daaruit zo met de wereld omgaan, dat onze handelingen deze waarden zichtbaar of onzichtbaar, merkbaar of onmerkbaar overbrengen. Niet om veranderingen in de wereld te willen brengen, want dat zou weer een ego- en machtsbelang zijn, maar door meer in verbinding met dat wat wezenlijk is te handelen, zodat ook hier, door liefde en inzicht, de energetische bestaansruimte aangesproken wordt en er van binnenuit veranderingen in de wereld kunnen ontstaan.
Lieve vrienden, leerlingen en geïnteresseerden, ik wens jullie een fijne zomer. Wellicht zie ik jullie nog op de laatste ‘Genegenheid door Inzicht’-dag, op de Celebration Day of/en gedurende een van de zomerweken, maar ik wens jullie toch ook op deze manier alvast een rijke tijd.
Rijk, omdat je onder de oppervlakte in de stilte van het zijn het licht van het leven steeds weer ontmoet en zowel jou als je handelen laat beïnvloeden.
Om Shanti Om,


Anandajay