Dierbare vrienden,
Onze ontmoetingen zijn momenten, waarin aangeraakt worden een belangrijke rol speelt. Zou je niet aangeraakt willen worden, dan zou je je op onze bijeenkomsten niet echt op je gemak voelen. Soms is dat tijdens een bijeenkomst ook tijdelijk even zo, maar gelukkig overwegen de momenten, waarop je, doordat je aangeraakt wordt, in een andere beleving en zijnstoestand terecht komt. Je voelt dan weer opnieuw dat het met en bij je wezen zijn je echt gelukkig maakt. Het leek me daarom zinvol om wat dieper op het onderwerp ‘aangeraakt worden’ in te gaan. Wie weet worden onze ontmoetingen er nog levendiger en spiritueler van.
Aanraken is het meest bijzondere onderdeel van contact maken, van ontmoeten. Als iemand die je dierbaar is, je aanraakt, maakt je dat gevoelig en die gevoeligheid stelt je in staat om verschillende vormen van empathie en liefde te ervaren, de meest bijzondere energieën van het leven.
Daarnaast kunnen gebeurtenissen in de wereld je ook zo aanraken, dat ze je tot verharding en afsluiting aanzetten en je daardoor minder gevoelig maken, zodat je verschillende vormen van weerstand en pijn ervaart, de meest naargeestige energieën van het leven.
Aanraking, het aan de ‘deur’ van je gevoel kloppen, is een uitnodiging om een ontmoeting aan te gaan, om je te laten verrijken door iets wat van buiten je belevingswereld van dat moment, naar jou toe komt.
Als dat wat jou aanraakt prettig aanvoelt, open je je voor datgene wat je aan die ‘deur’ aantreft en als je het aanneemt, heb je het gevoel dat je iets gekregen hebt. Maar als je dat wat jou aanraakt als vervelend ervaart, gooi je als het ware die ‘deur’ meteen dicht, omdat je dan het gevoel hebt, dat iets jou je veiligheid af wil nemen.
Sommigen hebben zelfs door een reeks van vervelende aanrakingen liever niemand meer aan hun ‘deuren’, ze willen liever niet meer aangeraakt worden. Het is echter onmogelijk om te voorkomen dat je aangeraakt wordt, want je bent vaak al aangeraakt voordat je je er bewust van bent. Als je dan toch zoveel mogelijk aanrakingen probeert buiten te houden, ga je je afschermen en verhard je.
Deze verharding heeft niet alleen tot gevolg dat je alles op een afstand probeert te houden en daardoor voor anderen onaantrekkelijk wordt, maar het verharden isoleert je ook tot binnen de muren van je zelfgemaakte afscherming. Zo’n verharding hoeft zich niet bij al je ‘deuren’ te hebben voltrokken, maar bijna iedereen heeft wel gebieden waar zo’n verharding in de loop van het leven is ontstaan.
De vaak onbekende maar diepgaande waarde van zowel de verharding als van het bijbehorende isolement is dat je op een gegeven moment immens gaat verlangen naar vrijheid en openheid en dus naar een vorm van contact. Er ontstaat dan een verlangen naar aanrakingen en uitwisseling en dus eigenlijk naar het ervaren van medemenselijke en relationele gevoelens, die het leven waardevol maken.
Aanraken is echter niet alleen het geklop aan de bewustwordings-‘deur’ of fysieke ‘deur’, maar aanraken kan steeds verder en dieper gaan. Het begint bijvoorbeeld met iemand die je opvalt en zo aan de ‘deur’ van je beleving aanklopt. Als je die persoon beter leert kennen, ontstaat er misschien een verlangen naar fysieke aanraking. Door die ‘deur’ van aanraking te openen, klopt die situatie aan je gevoels-‘deur’ en door vervolgens die ‘deur’ te openen klopt die situatie aan je liefdes-‘deur’. Eenmaal de liefdes-‘deur’ met ja geopend te hebben, klopt die situatie aan je bevestigings-‘deur’ en zo verdiepen de aanrakingsvragen zich steeds verder totdat ze aan de ‘deur’ kloppen van wie jij bent.
Ik hoop dan ook dat ik je bij deze mag uitnodigen om te gaan voelen of datgene wat ik je hier aanreik, jou mag aanraken. Ben je bereid om naar de ‘deur’ te komen, waar dat wat ik je aanreik, jou aanraakt? En ben je bereid om niet alleen de ‘deur’ te openen, maar ook de gaven die ik je aanbied echt aan te nemen, zodat je voelt dat het je steeds diepgaander aanraakt en dat die steeds dieper toegestane aanrakingen je iets geven wat jou verder opent en dieper verrijkt?
Als dat wat je zo van mij aanneemt nog onbekend of onveilig voor je is, maar je voelt wel dat je er dieper door aangeraakt wenst te worden, betekent dat dat je met het openen van die ‘deur’ daarvoor ruimte in je belevingswereld vrijgeeft. Telkens als je ruimte vrijgeeft om dat wat je aanraakt ook binnen te laten, zul je bestaande belevingsruimte los moeten laten, zodat datgene wat je binnenlaat ook werkelijk in jou plaats kan vinden en in jou waar mag zijn en je in een andere kwaliteit brengt.
Als je de energie van datgene wat ik je, op dit moment, terwijl je dit leest en verstaat, aanreik, werkelijk in je toe wenst te laten, zul je iets van je bestaande beleving, die datgene wat ik aanreik tot zojuist nog buiten hield en daarmee nog voor een bepaalde vorm van verharding en isolement zorgde, vrij moeten geven.
Daarom vraag ik je: mag dat wat ik je aanreik, je aanraken en aanvaard je die aanraking? Laat je dat wat je aanraakt, ook werkelijk in jou binnen en in je belevingswereld plaatsvinden? Laat je het van invloed zijn op je belevingswereld en in je werkzaam worden, zodat het je steeds diepgaander mag aanraken? Zo diep, tot uiteindelijk in de grond van je bestaan?
Elke keer dat je dat wat je aanraakt, toelaat en je er steeds dieper door laat aanraken en ook dat weer aanneemt, geef je daarmee je oude en bestaande beleving stukje voor stukje vrij. Daar waar je onbewust in verharding was, ga je weer open. Daar waar je onbewust iets vasthield, krijg je weer ruimte. Daar waar je je opent, krijg je weer contact en de mogelijkheid tot uitwisseling, verbinding en verrijking. Zo ‘klopt’ dat wat je aanraakt op steeds diepere ‘deuren’ in jou. Zo weekt dat wat je aanraakt steeds diepere lagen van je gevoel, verharding en isolement los. Zo komen de aanrakingen steeds dieper in jou aan, totdat ze uiteindelijk het meest essentiële in jou aanraken, je tot in je ziel aanraken, strelen en beroeren.
Mag mijn aangeraakt zijn door de waarheid die ik ervaar, op de ‘deur’ van jouw gevoel kloppen? Doe jij open en laat je mijn aanreikingen zo diep toe dat je erdoor mag veranderen en steeds vrijer en opener wordt? Mag dit je laten aanraken en in je toelaten zo steeds verder in je binnengaan, totdat het je ook in de diepte van jezelf aanraakt? Mag ik je zo wakker maken, sensitief voelend maken, je aanwezig maken?
Dit proces van ontwaken en gevoelig aanwezig worden vraagt enkel van je om aanraking het middel te laten zijn, waarmee je iets anders dan het bekende in je toelaat en als gevolg daarvan uiteindelijk in jezelf aangeraakt wordt en van je ziel bewust wordt. Zo’n opening vindt vanzelf plaats als het verlangen om van verharding en isolement bevrijd te willen zijn zo groot is, dat je je belevingswijze niet meer zo wilt houden zoals je gewend bent, maar snakt naar een aanraking die je in contact brengt met de vervullende ziels- en liefdesenergieën, die in jou en in de diepte van al het leven als essentie bestaan. Het bereid zijn om aangeraakt te worden, komt voort uit het verlangen naar inhoud, liefde en essentie en naar het delen daarvan met alles waar je van houdt en mee verbonden wenst te zijn.
Mag je je daarom openen voor de liefde en waarde waarmee ik op jouw ‘deur’ klop en mogen die het verlangen in jou wakker maken om die aanrakingen steeds dieper in je toe te laten tot in de grond van je bestaan, waar enkel nog jouw zijn, je ziel, je ‘zelf’ is en waar je daar dan gevoelig van bewust wordt en er waardevol mee samen kunt zijn. Deze waardevolle verbinding zal je de bedding geven van waaruit je ook op onprettige aanrakingen liefdevol en passend zult kunnen antwoorden.
Als het aangeraakt worden tot in de diepte van je ziel mag plaatsvinden, zul je de ‘deuren voor ontmoeting’ niet meer onbewust dichtgooien, maar zal de bedding van verbondenheid met je ziel en de liefde die daarin leeft, je in elke ontmoeting geborgenheid geven. Je verlangen naar aanraking wordt dan blijvend beantwoord door de vervullende waarde van aanwezigheid en verbondenheid. Dan ben je niet meer bang voor aanrakingen en toelaten, maar is het steeds je grote wens om aanraking en het dieper in je toelaten daarvan de ingang te laten zijn naar het essentieelste in jezelf, naar je ‘zelf’. Je wenst dan door die openheid met je ziel verbonden te zijn en ingebed te zijn in de waarden van je ziel, van je zijn en van de liefde die daarin leeft. Door het toelaten van aanrakingen tot in het diepst van jezelf, zul je in-gebed leven.
In love,
Anandajay
Verwerkt in: Bezieling door Inzicht - 200 levensthema's voor innerlijke groei, thema: 167. Aangeraakt mogen worden.
Anandajay (vertaald: ‘zegening vanuit het hart’) wijdt zich meer dan 50 jaar aan het integreren van de spirituele essentie in de dagelijkse leefwijze. Hij ontwikkelde daartoe 12 werkvormen, zo'n 50 muziekalbums (mantra’s, puja’s en raga’s) en een twintigtal boeken om de zingevende en gelukkigmakende waarde van de natuurlijke basis van je bestaan, je spirituele echtheid, dichterbij te brengen, zodat die ook jouw lichtende, spirituele leidraad in je leven kan zijn. Hij vat de kernwaarde van zijn werk samen onder de naam: The Light of Being.