Dierbare vrienden,
Je hebt via je geboorte een bepaalde tijd gekregen, waarin je van deze ongelooflijk bijzondere wereld bewust mag zijn. Het leven op zijn beurt biedt je gedurende die tijd, in stilte en van binnenuit de uitnodiging aan, om bewust te zijn van wat jij aan deze wereld toevoegt. Want hoe je ook leeft, je voegt altijd iets aan de wereld toe, je laat altijd je sporen achter. Het is dan ook aan ieder van ons om zich af te vragen, wat hij door zijn manier van zijn en leven, van denken en handelen, aan de energie van de wereld toevoegt.
Er zijn altijd genoeg berichten uit de wereld, die je verontrusten en waardoor je de energie van je zorgen, twijfels en angsten aan de wereld doorgeeft. Maar is deze bijdrage ook werkelijk dat wat je aan de wereld wenst te geven of brengt de vraag wat jij doorgeeft je juist in beweging om te erkennen dat ook jij medeverantwoordelijk bent voor het ontwikkelingsproces van deze wereld?
Is het niet juist deze vraag die jou, vanuit genegenheid voor het leven, aanzet om bewust te worden van je eigen doen en laten en je daardoor aanzet je gedrag, conditionering en diepste verlangens te doorvoelen, om zo wakker te worden voor dat wat uit jou voortkomt en dus aan de wereld wordt toegevoegd?
En is het niet ook deze aanzet die je bij mij heeft gebracht? Is het niet zo dat je je tot mijn werk of dit boek voelt aangetrokken, omdat je ook zo graag iets heel moois, goeds en waardevols aan de wereld wenst toe te voegen? Het is een prachtige levensbeweging dat je zo’n waardevolle bijdrage wenst te leveren en dat je daarvoor dieper op het leven en op jezelf als drager van het leven wenst in te gaan.
Dat je je zo diep aangeraakt voelt als je gevraagd wordt wat je wenst bij te dragen aan het leven en de mensheid, betekent voor mij dat je je heel diep binnenin nog herinnert wat je oorsprong is, waar je vandaan komt en wat je in essentie bent. Je bent daardoor voor mij een liefdesbode, een vredesapostel, een lichtdrager.
Het is immers ook zo, dat je deze tekst leest, omdat je hoopt dat ik je weer wat duidelijker met die liefde, die vrede of dat licht kan verbinden. Je voelt die innerlijke waarden nog wel ergens en het is ook de drijfveer van je zoek- en ontwikkelingstocht, maar je bent de tastbare verbinding, de relatie ermee, een beetje kwijtgeraakt en je voelt dat je ernaar verlangt om die verbinding weer te verdiepen, zodat ze weer waarheid, kracht en geluk in je leven brengt.
Ook ik ken dat verlangen om met die lichtende, vredevolle liefde te leven en heb in mijn leven niets anders gedaan dan me steeds weer voor haar diepte te openen. Het verlangen naar een leven, waarin zulke betekenisvolle waarden gevoeld, gedeeld en doorgegeven kunnen worden als jouw bijdrage aan de vervolmaking van je aanwezigheid en daardoor als bijdrage aan de wereld, noemt men een spiritueel georiënteerde levenswijze. In zo’n levenswijze wordt aandacht voor liefde, vrede en licht belangrijker geacht dan bij een levenswijze, die vooral op zinsbevrediging is georiënteerd.
Toch zie ik vaak dat het spirituele verlangen van mensen een beeld is geworden, waar men aan probeert te voldoen of wat men probeert te bereiken. Als spirituele levenswijze echter is gaan betekenen dat er aan een ideaalbeeld beantwoord dient te worden, dan is alle verbinding met het echte van liefde, vrede en het innerlijke licht niet meer aan de orde.
Beeldenjagers geven aan de wereld door dat ideeën belangrijker zijn dan echtheid. Zij geven aan de wereld hun wens door dat zij willen slagen en hun doelen willen bereiken. Hun doel mag dan wel een prachtig en hoogwaardig gevoel vertolken, maar het is slechts een beeld. Beelden zijn leeg en wonen in ons hoofd en houden ons gescheiden van de tastbare diepe waarheid van onszelf, van liefde, van vrede en van het innerlijk ervaarbare licht, dat wij ons nog als onze essentie herinneren.
Daarbij komt ook nog, en dat doet zeer om deelgenoot van te zijn, dat juist deze innerlijk rijke mensen, die zo’n spiritueel verlangen in zich meedragen, vaak teleurgesteld raken in zichzelf en in het leven, omdat het ze maar niet lukt om aan die hoogwaardige beelden te voldoen.
Al die frustratie, pijn en verslagenheid is hartverscheurend. Er is me dan ook veel aan gelegen om steeds maar weer zo vroeg mogelijk dit onderwerp aan te kaarten. Maak van spiritualiteit geen beeld, idee of plaatje, want je raakt steeds verder van de tastbare waarheid ervan vandaan. In plaats van liefde, geef je dan zwaarmoedigheid, boosheid, frustratie of jaloezie aan de wereld door.
Het is dan ook geen wonder dat spiritueel georiënteerde mensen, juist door hun denkbeeldige of ideële gerichtheid, verdwalen op hun zoektocht naar hun verloren perfectie, harmonie of ideaal. Zij zijn de zoekers geworden, die verdwaald op weg zijn naar iets wat ze zich diep binnenin herinneren en daarvoor met een beeld voor ogen de wereld afstruinen in de hoop het antwoord erop ergens aan te treffen.
Als ik dan aangeef dat ze dat wat zij zich diep binnenin herinneren ook diep binnenin zichzelf zouden kunnen vinden, zet hen dat weliswaar aan om zich voor het innerlijk te openen, maar met een beeld voor ogen overkomt hen daar hetzelfde drama.
Als ik hen vraag om eerst de waarheid van zichzelf aan te nemen, ervaren ze dat als erg moeilijk, omdat dat wat ze als zichzelf aantreffen helemaal niet voldoet aan het door hen voor ogen gehouden beeld. Dit leidt vaak tot zelfafwijzing met alle pijn van dien. En als men op die weg verhardt door het niet willen aannemen van hoe men in de realiteit is, leidt dat misschien wel tot het willen vernietigen van de realiteit van hoe men zichzelf ervaart, ook al noemt men dat vaak zelfverbetering.
Wie een sterk spiritueel of ideëel beeld voor ogen heeft, zegt daarmee vaak ‘nee’ tegen de werkelijkheid van zichzelf en het leven en heeft daardoor geen toegang tot de mens die hij of zij is en de diepten die zich daarin bevinden. Wie deze diepten niet betreedt, kan onmogelijk in tastbaar contact komen met de liefde, de vrede en het licht, die in zijn onderliggende essentiële aanwezigheid besloten liggen.
Spiritualiteit heeft niets met beelden te maken. Spiritualiteit gaat over hoogwaardige levenskwaliteiten, die boven de gevoelens van het overleven uitsteken als waarden die werkelijk geluk en vreugde geven. Beelden vertolken wel iemands verlangen naar die vreugde of iemands diepe innerlijke weten ervan, maar het zijn lege coulissen, die mensen alsmaar voor zich uit moeten blijven schuiven, omdat ze nooit de beloofde inhoud kunnen leveren.
Daarom is mijn vraag: wat geef jij aan de wereld door? Geef je allerlei nuances van teleurstelling aan de wereld door, omdat het je niet lukt je spirituele beeld of ambitie te bereiken? Of geef je allerlei nuances van liefde aan de wereld door, omdat je alle beelden hebt losgelaten en met jezelf bevriend bent geraakt. Bevriend, zodat je jezelf niet met een foto van jezelf als ideaal benadert, maar dat je je, op het moment van bijvoorbeeld frustratie, oprecht en betrokken dieper voor jezelf opent en daardoor in contact komt met de wezenlijkere waarden en gronden in jezelf, waar liefde, vrede en licht aan de horizon dagen.
Wat je ook aan de wereld doorgeeft, op zijn weg naar buiten gaat alles altijd ook eerst door jou heen, zodat ook jij een welverdiende ontvanger bent van dat wat jij doorgeeft aan de ander en de wereld. Jouw antwoord op de wereld is, als het zich vanuit je innerlijke zijn een weg naar de wereld baant, ook de energie die jou doordringt en daardoor voedt, bepaalt en vormt. Deze diepgaande relatie tussen de innerlijke waarden van jou en de wereld waarin je via je handelen deze vruchten afgeeft, is ware spiritualiteit.
Je verlangen naar de diepgang van liefde, vrede en licht, bracht je vanuit vriendschap met jezelf tot binnen in je innerlijk en het innerlijke licht dat je daar aantrof brengt op zijn beurt, vanuit je liefdevolle betrokkenheid bij de wereld, een door liefde en licht gevormde, vredevolle boodschap door jou heen naar de wereld toe. Steeds zullen vanuit spirituele openheid de diepte van je verlangen en de liefde voor de wereld zo samen blijven gaan en elkaar ondersteunen en aanvullen. Dit alles zal jammer genoeg aan je voorbijgaan als je naar het bereiken van je beelden zoekt en je daardoor op afstand blijft van deze tastbare, levende waarheid.
Moge door deze tekst het inzicht verder in je ontwaken dat beelden niets met werkelijke, spirituele waarden te maken hebben en dat beelden, hoe spiritueel ze er ook uitzien, enkel een illusionair antwoord op jezelf en de wereld zijn, waardoor ze niet in liefde, vrede en verlichting komen, maar in het duister blijven hangen, waardoor je dat aan jouw leven en aan de wereld doorgeeft.
Uit een open relatie kan geen ander antwoord op de wereld voortkomen dan een antwoord dat die tastbare liefde, vrede en lichtheid ook werkelijk in zich draagt. Als je eenmaal met deze werkelijkheid van het menszijn in relatie bent en haar tot in haar kern hebt durven toelaten en leren kennen, besef je hoe mooi en spiritueel ze is. Spiritualiteit en echt mens zijn, behoren tot dezelfde werkelijkheid en hebben helemaal niets met welke beelden dan ook van doen.
Mag ik je uitnodigen om samen met me in deze relatie binnen te gaan en de vruchten ervan, door ons menszijn heen, als offerandes aan de wereld door te geven, zodat zij door deze energieën gevoed en verrijkt zal worden.
In love,
Anandajay
Uit: Bezieling door Inzicht - 200 levensthema's voor innerlijke groei, thema: 111. Wat geef jij door aan de wereld?
Anandajay (vertaald: ‘zegening vanuit het hart’) wijdt zich meer dan 50 jaar aan het integreren van de spirituele essentie in de dagelijkse leefwijze. Hij ontwikkelde daartoe twaalf werkvormen, zo'n 50 muziekalbums (mantra’s, puja’s en raga’s) en een twintigtal boeken om de zingevende en gelukkigmakende waarde van de natuurlijke basis van je bestaan, je spirituele echtheid, dichterbij te brengen, zodat die ook jouw lichtende, spirituele leidraad in je leven kan zijn. Hij vat de kernwaarde van zijn werk samen onder de naam: The Light of Being.
Comentários